Kou en Kippen

Vanochtend werden we wakker in een Nederlands winterlandschap. Ofwel: een prachtig koude ochtend met her en der een vonkeltje ijs. Een fotogeniek mooi moment om weer eens naar buiten te rennen. Én om jullie onze nieuwe meiden voor te stellen: 

Flupke, Fientje, Otje & Sientje

 

Ξ Red een Legkip

We hebben zo'n anderhalve week geleden onze meiden opgehaald bij Red een Legkip. Deze stichting koopt uitgelegde kipjes uit de eierindustrie. Normaliter verdwijnen die richting bijv. Polen om als soepkip te dienen. Een jammerlijk einde van een toch al niet zo'n fijn leven.

Red een Legkip verzorgt ze eerst een tijdje zodat ze weer wat beter in de veren zitten. En daarna kunnen ze van hun pensioen genieten op plekjes zoals bij ons. Dubbel voordeel; want enerzijds geef je een kipje nog een paar mooie jaren en anderzijds is dus iedere dag dat ze gelukkig door de fruitboomgaard scharrelen is een dag gewonnen. #delatligtniethoog 

De meiden doen het super goed! Eigenlijk waren ze direct gewend aan hun nieuwe plekje. Iedere dag belonen ze ons met 3 a 4 eitjes. En - helemaal leuk - ze kunnen het prima met elkaar vinden. Flupke is de meest onhandige avontuurlijke van het stel. Zij wist zich als eerste tussen de spijlen van het schapenhek te wurmen om de rest van de tuin te ontdekken. Erg leuk om te zie hoe ze scharrelen en rondt(r)okken. 🐓🐓🐓🐓... maar we hebben wel even een ander hekje gemaakt .

Ξ Fotogenieke ochtend

Anyway, het was dus een fotogenieke ochtend. En de meiden hebben er ondanks de kou zin in. 

De meiden hebben vooralsnog het fruitboomgaard gedeelte van de tuin. Maar we zullen ze steeds een ander deel geven. Zo houden ze de boomcirkels mooi schoon (zonder de hele boel te slopen). De meiden vinden dat ook leuk. Ze rennen zo de hele tuin door. Kortom: ik denk dat ze wel gelukkig zijn. 

< volgend artikel     ^blogroll^     vorig artikel >